BİZ BABALAR DA ÇİÇEĞİZ!

Kim demiş "sadece kadınlar, anneler, çocuklar çiçektir.. " diye!
BİZ BABALAR DA ÇİÇEĞİZ..
İyi bakılırsak  muhteşem bir dost, arkadaş, belki sadık bir sevgili olur bizden.. 
Sadece baba değil; yerine göre ağabey, kardeş oluruz biz.. 
Hayat fırtınası dört yandan eserken zorlanırız çok zaman.. 
O zaman isteriz ki, çiçek adlarını bilen birisi girsin rüzgarla aramıza..
Her şeyi göze alıp korusun bizi..

*

Bakmayın sert göründüğümüze; "yufkadır" biz babaların yürekleri..
Hassas, kırılgan, pamuk kıvamında..
Biz babaların yüreklerinde hem sevmeye hem de duygulanmaya yetecek  kocaman bir yer her zaman vardır; göstermeye fırsat bulamayız.. 
Geleneklerden oluşan bulutlar, baba olduğumuz an bizi çevreleyip; emdiğimiz sütü burnumuzdan fitil fitil getirmiştir..

*

Kafamız lüzumsuz dayatmalar, töreler ve erkeklik değerleriyle öyle doludur ki;
yüreğimize bakıp oradaki çiçekleri görmeye fırsat bulamazlar pek..
AMA  ÇİÇEKTİR BÜTÜN BABALAR..
Nazlı, ketum, gururlu çiçekler..
Bizim can verdiklerimiz, bizi anlayıp su ve ışık verdiğinde hemen açıp birer botanik harikasına dönüşüveririz..

*

Kasımpatı gibi oluruz mesela..
Soğuk kasım rüzgârlarıyla patlar, sert görünüşlü kalbimizin balkonundan seyrederiz geleni geçeni . Dilimizin altında söylenmemiş sözler vardır..
Ruhumuzun diplerinde saklı bir sevda bekler biz babaların.. 
Söylenmemiş şeylerin güzelliğiyle serpilir, uzun süre solmadan durabiliriz.. 
İsteriz ki; Akdenizli bir çocuk çıksın sorsun halimizi, sıcak güneşiyle bizi ısıtsın ve kurtarsın yorgun ruhumuzu; içimizdeki bitmek bilmeyen sonbahardan..

*

Akşam sefası gibiyiz belki de.. Sadece yaz akşamları açarız; Boynumuzu sadece ince bilekli, güzel ayaklı yavrularımızın önünde eğeriz, parmaklarını usulca öpmek için..
Bir türlü düzene giremeyen hayatımız yüzünden, adımız kolayca huysuza, arsıza çıkar..
Oysa kimse bilmez; ioek gibidir bizim dokumuz.. Güneşin sert ışığından, gündüzün itiş kakışından yaralanır, içten içe kanarız.
Sonra yine vakit gelir, giyinip süslenip çıkarız piyasaya.. Kendimizi dosta düşmana sakınmadan gösteririz..
İlgi çekmek için misler gibi kokar, sabahın ilk ışıklarıyla karışırız kayıplara..
Evlat aşkını saygıyla yaşar, usulca öperiz, bizi yaşama bağlayan çocuklarımızı; boyunlarından..

*

"Manolya" gibi olanlarımız da vardır.. 
Eğer manolya misali baba isek; sadece görünüşümüz değil,
adımız bile iyilik çağrıştırır.. 
Bizi koklamak güzel olmasına güzeldir de uğraşmak gerekir.. Çünkü; manolyalara özen göstermek,
ruhlarını okşamak şarttır..
Hassas ruhlu babaların  yanında kendinizi eski bir Rus romanında zannetmeniz işten bile değildir..
Karın döne döne yağdığını, uzaktan bir atlının yaklaştığını hayal meyal görürsünüz..
Öyle romantik, öyle yiğittir böyle babalar.. Sevdiklerine kendilerini öykünün "Esas oğlanı" imiş gibi hissettirirler..
Yine de bir manolya ağacına bakıp o babayı zarif bir çiçeğe benzetmek  bile güzel şeydir.. 
En azından manolya tarzı babalar bayılır böyle benzetmelere..

*

Erguvan çiçekleri  gibi babalar da vardır. Beyefendi erguvan babaları.. 
Çocuklarını anlamayı,
onlarla konuşurken her sözcüğü bir şölene çevirmeyi gayet iyi bilirler.. 
Bir su kıyısına gidip gerdanlık gibi etrafı süsleyen erguvanlara bakar. Orada inci gerdanlığın süslediği bir küçük kız çocuğu boynunun hayalini görürler.. 
Bir evlat için böyle bir babanın gölgesinde nefes almak, erguvan ömrünü yaşamaya benzer..
Pembeden eflatuna doğru, doyasıya gidersiniz.. Siz nutluluk aşılarken çocuklara, aylardan hep "nisan" olur,
hiç bitmez.. 
İçindeki doğanın coşmasını, minik kalplerde çiçek açmasını isteyen çocuklar bilsin:
Erguvan babaları, tam onların hayaline göredir..

*

Kamelya misali babalarda sihirli doğunun güzelliğini bulursunuz.. 
Narinliği ve gücü aynı anda görürsünüz mesela.. 
Bu yan yana geliş doğrudan karekterine etki eder bir babanın.. 
'Kamelyalı Kadın' öyküsündeki aşk nasıl imkânsızsa;
kamelya ruhlu bir babayı yüzde yüz anlamak da o kadar imkânsızdır.. 
Bu yüzden ulaşılmaz görünürler ilk bakışta.
Bu yüzden de; yalnız ve çocuksudur böylesi babalar..

*

Biz babalar, aslında farklı bir çiçeğiz. Solmaya hazır taç yapraklarımız, kolayca bükülen boynumuz vardır.. 
İyi bakılırsak çok iyi arkadaş olur bizden, yoldaş, sırdaş olur..
Hayat fırtınası dört yandan eserken zorlanırız çoğu zaman.. 
O zaman isteriz ki çiçek adlarını bilen  çocuklar girsin rüzgârla aramıza..
Her şeyi göze alıp korusun bizi..
Korusun ki; açalım onların güzel bahçesinde..

"BABALAR GÜNÜ KUTLU OLSUN .."